Indien communiceren met pictogrammen of tekst lastig is, dan kunnen visuele scènes de communicatie stimuleren. Een visuele scène (Engels: Visual Scene Display, VSD) is een foto of een tekening van een ‘contextrijke’ situatie. De scène kan meerdere personen en/of voorwerpen bevatten, een foto daarentegen toont maar één concreet voorwerp of een persoon op een neutrale achtergrond. Visuele scènes kunnen interessant zijn bij meerdere doelgroepen, gaande van volwassenen met een verworven communicatiestoornis zoals afasie tot kinderen met ernstig meervoudige beperkingen.
Naast gepersonaliseerde contextrijke foto’s worden nog andere visuele scènes ingezet:
Contextrijke visuele scènes geven situaties, plaatsen of ervaringen op zo’n manier weer dat de relaties en interacties tussen belangrijke personen of voorwerpen duidelijk zijn:
Bij contextrijke foto’s kun je een aantal vereisten controleren. Laat het strikt willen opvolgen van deze vereisten evenwel geen extra drempels creëren voor het ondersteunen van de communicatie.
Naast de contextrijke foto zelf zijn er nog twee elementen die je kunt toevoegen aan een visuele scène: extra informatie en mogelijkheden voor navigatie.
Extra informatie kun je toevoegen op twee manieren:
Voor alle doelgroepen is het aangewezen om extra informatie toe te voegen aan een visuele scène. Enkele extra zinnen, woordjes of pictogrammen geven je de mogelijkheid om over de foto te vertellen.
Het maakt aan communicatiepartners ook duidelijk wat er belangrijk is aan deze foto. Op die manier stimuleert de toevoeging de communicatie over het onderwerp op de foto.
Bij volwassenen met een verworven hersenletsel zet je meestal best geschreven zinnen naast de foto, ook wanneer lezen moeilijk is. Het herkennen van woorden wordt namelijk ondersteund door de context die de foto biedt. Het is volgens onderzoek ook vaak eenvoudiger dat het uitspreken gebeurt via een aparte knop naast de zin en niet door het tikken op de zin zelf.
Bij een communicatieboek met meerdere visuele scènes moet je kunnen bladeren van de ene scène naar een andere. Daarbij let je best hierop: