Communicatiepaspoort
Een communicatiepaspoort is een pagina of een boekje dat op een korte en duidelijke manier beschrijft hoe je communiceert en waarop jouw gesprekspartners moeten letten. Er bestaan veel verschillende manieren om te communiceren en soms is de manier waarop jij het doet niet onmiddellijk duidelijk voor alle communicatiepartners. Dankzij een communicatiepaspoort weten alle gesprekspartners snel hoe ze een gesprek kunnen voeren met jou.
Hieronder vind je aandachtspunten bij het maken en gebruiken van een communicatiepaspoort, hoe dat er kan uit zien en wat er zoal kan in staan.
Op www.communicatiepaspoort.be kan je een communicatiepaspoort maken. Daar vind je ook veel informatie over het uitzicht en de inhoud.
Aandachtspunten
- Een communicatiepaspoort moet, net als je hulpmiddel, altijd duidelijk zichtbaar in je buurt zijn. Neem het dus ook mee naar onderzoeken, gesprekken, cafetaria, … Voorzie een kopie, dan zit je bij verlies niet plots zonder.
- Net omdat je het altijd bij hebt, zet je er best informatie in waar anderen gebruik van kunnen maken, zoals je achternaam, adres, telefoonnummers, … Het telefoonnummer van een contactpersoon voor noodgevallen kan hierop een uitzondering zijn.
- Jij als gebruiker en je naasten hebben een belangrijke inbreng bij de inhoud van het communicatiepaspoort.
- In de mate van het mogelijke moet je als gebruiker begrijpen wat er in staat.
- Een communicatiepaspoort is niet hetzelfde als je communicatiehulpmiddel. Het eerste is noodzakelijke informatie voor communicatiepartners; het tweede is jouw middel om te communiceren.
- Houd het kort, bondig en overzichtelijk. Verschillende communicatiepartners moeten namelijk snel op de hoogte zijn van jouw manier van communiceren. Als er te veel in staat, wordt het vaak niet gelezen.
- Een communicatiepaspoort moet mee evolueren met je mogelijkheden en beperkingen en moet dus indien nodig regelmatig worden aangepast.
Hoe ziet een communicatiepaspoort er uit?
Er zijn verschillende vormen mogelijk. Je bepaalt dit in belangrijke mate zelf. Het kan een eenvoudig blad papier zijn met een opsomming van de belangrijkste aandachtspunten. Maar het kan ook een mooi vormgegeven boekje zijn, met kleurtjes en een pictogram bij elk stukje informatie, zodat jij zelf ook begrijpt wat er staat. Hier vind je enkele voorbeelden.
Wat staat er in een communicatiepaspoort?
Een communicatiepaspoort verduidelijkt hoe jij communiceert, hoe een communicatiepartner jou kan begrijpen en je kan ondersteunen bij jouw communicatie. Er wordt bijvoorbeeld een antwoord gegeven op volgende vragen:
- Welk hulpmiddel gebruik je? Waar bevinden jouw hulpmiddelen zich?
- Hoe duid jij iets aan, met welke vinger of lichaamsdeel? Heb je hierbij een extra hulpmiddel nodig?
- Wat begrijp jij wel en wat niet?
Veel mensen beschouwen iemand die niet kan praten te snel als iemand met beperkte verstandelijke mogelijkheden. Dat kan bijzonder frustrerend zijn. Beschrijf jouw mogelijkheden in een communicatiepaspoort en wijs mensen daar dan ook op! - Heb je beperkingen waar anderen rekening mee moeten houden? Kan je bijvoorbeeld niet goed horen en zien?
- Waar kan men terecht als je in nood bent?
- Een communicatiepaspoort kan ook enkele onderwerpen bevatten waarover jij graag praat. Praten met iemand die zelf niet kan praten is voor veel mensen moeilijk. Deze onderwerpen (bv. je familie, hobby, tv-programma, …) kunnen dan helpen om een gesprek op gang te brengen.
Voorbeelden van een communicatiepaspoort
Voorbeeld 1
Voorbeeld 2
Meer informatie
Meer informatie over het communicatiepaspoort vind je op: www.communicatiepaspoort.be. Op deze website kun je ook zelf een communicatiepaspoort maken.